Bu satırları yazarken perdelerime gece misafirliğe geldi..Duvarlar siyaha boyanırken ben hala varlığının aydınlığında birşeyler karalıyorum satırlara..Basit cümleler kurarken karanlığı hesap edemedim..Cümlelerimin üzeri karanlık olsa da sen gözlerinle aydınlat sözlerimi.. Gitmeliyim şimdi..Kaçak bir yüreğin yıkımını gözlerimde görmeden gitmeliyim..Sığınmadan gözyaşlarıma toplamalıyım benliğimi. Sensizliğin en çok kanadığı geceyi yüreğime gömüp sabah seni “ sensiz “ sevmeye kaldığı yerden devam etmeliyim…
Acaba şimdi hanği kuş benim kadar çaresizliği taşır kanatlarında? ? ..Ne yazık ki,hayat en ağır yükünü yükledi sırtıma..Artık sevda ağırlığında bir yüküm var..çekeceğim.. Şu dakikalar bir yağmur bulutunun sancısıdır gözlerime konaklayan..Bir ağlamak bir ağlamak çöktü ki içime hatıralarım göz pınarında ıslanıyorken,zaman hıçkırıklarımın rengine büründü..Ayaz gecelerde kucağını yorgan edindiğim annemin beni dünyaya getirdiği günden bu yana,yüreğim hiç bu kadar çaresiz,gözlerim hiç bu kadar yağmurlu olmadı..Şimdi senin hasretindir gözlerimde damla damla sızan.. acıyorum... ya da acıyorlar... elimde kalanları sayamıyorum. nasıl sayabilirim. ateş altında heryerim... dokunulamıyorum, onarılamıyorum, dona kaldım yanarken. sadece acıyorum, acınılıyorum... demişler inanmış, ağlayışları geçer sanmıştım. bir maddeyim... bedenim var senden kalan. benden gotürdüklerini isteyemiyorum. sen giderken sen olsaydın, benden gitmezdin. sen olmadın belki de hiç! Gözlerinin karasında şimdi gecelerim...Susuşlarının sessizliğinde hayallerim...Sessiz çığlıklar biriktiriyor yüreğim...Yağmura inat akıyor gözyaşlarım...Engel olamıyorum, engel olmak istemiyorum.Yüreğimdeki bulutların resmidir onlar.Onlar katıksız bir sevdanın isimsiz şahitleridir.Dokunamam ki onlara.
Onlar, bana senden tek hatıra... Parçalanmış hayatlarımız bütün kalmış bir hayali kabullenemezdi. Mutluluğa kurulabilecek ütopyalar için ruhumuzda beslediğimiz tebessümler, ölüm tehlikesi olan tellerde asılı kalmıştı. Bir hayat iz düşümünde son etopyada kaybetmiştik birbirimizi. Şimdi bunla yok bizi… Ruhumun dallarında yedi veren acıyla günler eşkitiyorum. Dünlerime tuz basıyorum yanına yarınları hapsederek. Ne seni bulabiliyorum bu zifiri karanlıkta ne de kendimi. Tüm sevgim kulağına fısıldanmış bir masaldı belki. İçimde kapan kıyamete, ensemde vurulan düşmana ve avuçlarımda biriken nefretime inat yudumlamalıydım hislerimi. Sana adanmış; ama benden ötesi olmamış fırtınalı bir yolculuktu bu. Haniydi mutlu olamama değecek yar? Sen, çığlıksız ağlamanın nedemek olduğunu bilirmisin? ..gözleride yağışlar sağnak sağnak çoğalırken,bu ayrılık bana allahtandır diye alın yazına ses çıkarmadan,susarak ağladın mı? ..En şifasız acıların yüreğine çörekliği anlarda,gözlerin kuruken kalbin ağladımı..?
Masum sadetinin ışığı birdenbire söndüğünde,kursun yemiş bir kuş geçti mi senin yüreginden..Hiç kendi mutluluğuna mezar kazdığın oldumu....
Acaba seviçlerimin kandilleri yeniden yanarmı diye kaç kez gözlerine hiçret başlattı yüregim..Ama her defasında gözlerine uçarken vurdular beni..
SEN BENİM KALBİMDE DEĞİLDİN SEN BENİM KALBİMDİN İşte bu yüzdendir ki,gözlerim senden başkasına kör,yüreğim senden başkasına sağır..
--
Arkamdan konuşup adımı batırmaya çaLışacağınıza kendi adınızı battığı yerden kurtarın
http://hazirangunesi.blogcu.com
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.