Bir dostu ozledi bakislarim...
Iyimser ve kirilgan olan, bir tebessumle uyanmayan ve bin nusubetten anlamayan. Eskiden zaman zaman, simdilerde ise bir cok zaman kafasi karisan. Gun dogumuna kadar uzanan kisIk duslere aldirmadan mutlu yasayan; en azindan yasamaya calisan. Uykulari da ic benligi gibi hafif olan, kendi gibi agirlasip ayilamayan…
Bir dostu ozledi bakislarim…
Geregi kendinden fazla sorgulanmis bir yaz cocukluguydu bizimkisi. Utanci buruk, gozleri islak, hayalleri masum… Bir apartmanin arka bahcesinde kirecten bozma toz bulutu esliginde tastan kale direkleri kurulurdu tarafimizdan sevincle. En mutesekkir kilinan anilardi onlar belki de… Tozu sacimizda, heyecani dilimizde bembeyaz kalmis bir anilar yiginiydi bizimkisi. En guzeli de Mujgan teyzemin bir bardak suyuydu lezzetli ve katiksiz sevgi dolu olan. SirilsIklam terler icinde kazanilan bir mahalle macinin en buyuk oduluydu bu bir solukta kana kana icilen ama hicbir zihinde olagan olmayan…
Bir dostu ozledi bakislarim…
Simdilerde yuzu pek gulmeyen, belki de vazgecmislikten oteye gitmeyen bir duraksama halinden… Kissalardan hisseler cikartalim da kisa kisa yasanmisliklarin ardindan geriye kalan biraz toz, biraz da yalan. Bazen tanriya siginan, bazen ona bile sira gelmeden bir paket sigara esliginde uyuya kalinan detaylar butunu… Biz degil miydik oysa ki bir atari kolunun bozulmasiyla tanisan? Detaylara ne luzum var? Biz degil miydik birlikte buyuyen ve sevinc-huzun ayirt etmeden paylasan, aglayan ve gulen?
Bir dostu ozledi bakislarim…
O kendiyle, ben kendimle mesgulken birbirinden ayri sekillenen ve celisen hayat tarzlari… Oysa yine de birbirine bagli ve bir parca birbirine katilmis hasretler yumagi. Geride kalanlar eriyip giderken biz bazen ayri kalmisiz cok mu? Her sey degisip bir cok sey anlamsizlasirken, benim ‘‘Meltem Abla eli degmis patlicanlar’’i sevmeye calisip ozlemem cok mu degisken? Ardindan eski gunlere inat ‘‘hala paslanmamisim be!’’ diyerek; ama yine de eskiden daha iyi oldugumu bilerek yapilan birkac futbol maci cok mu uzucu? Ya da cardakta eskittigimiz sevgilerden ve sevgililerden bahsederken ‘‘Bunu da bitirdik! Sabah ola hayrola…’’ diye cope firlattigimiz kirmizi tuborg kutulari cok mu anlamsiz?
Bir dostu ozledi bakislarim…
Bu aralar pek mutlu sayilmam, bilesin… Yorgunlugum, sevincimi ve heyecanimi tonlarca zihin agrisinin yardimiyla cok cabuk bastirdi. Her zamanki ufak sIkintilar gibi gelip gecici midir bilmiyorum ama her gelen-giden bir seyler kaciriyor benden. Artik kalmadigimi hissediyorum. Her seyi birakip gitmek var aklimda. Yapabilir miyim bilmiyorum. Yine de sonuc ne olursa olsun iyi oldugunu ve arada bir tadin kacsa da huzurlu yasadigini duymak istiyorum. Sana bir nasihat da benden. Dis dunyayi mahrum etme kendinden. Bolca yasa, cokca hata yap, her zaman ders al ve sonunda kendince dogru yasa. Bak! Geceyi yariladigim sIkintilardan birinde bir dostu ozledi bakislarim. Sen, sen ol; kendini fazla
Ozletme
--
EGER BIRINE SEVECEK SEVGIN YOKSA ONA UMUT VERECEK GOZLERLE BAKMA!!!
http;//oykuceduygular.blogcu.com
yuregimdengecenler@googlegroups.com
--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.