[cadilarmekani], yüzüme bakan herkes beni mutlu sanıyor..

 

Bir yalandı o, benim hep inandığım,
Bir düştü, görmekten hiç usanmadığım...
Geceleri gelirdi hep aklıma,
Gündüzleri çıkarmış gibi...

 

Belki de, yüzüne doya doya baktığım için gecelerde,
Ben sarkıtmazdım onu gündüzüme...
Işıklar sönüpte, ben kendime koşarken sessizce,
O gelirdi yavaşça, kimsesizlik pencereme...

 

 

O ölümdü, kimsesizlik ve sessizlik...
Kendisi soğuk, hayali sımsıcak...
O'nun tek hediyesiydi sevgisizlik,
Ama benim, başka limanım kalmamıştı sığınacak...

 

Ben günleri değil, ayları karıştırmaya başlamışken,
Bana hiç aldırış etmeden, acımasızca geçiyordu zaman...
Ve gün gelip, şeytan üzerimden ellerini çektiği zaman,
Kendimi öyle bir boşlukta buldum ki, ta Yaradan'a uzanan...

 

 

Ve sonra, hani ben artık herşeye çok geç kaldığımı anladığımda,
Dönüp, geçmişe merhem sürecek güç kalmamıştı kollarımda...
Bir yanımda sahipsiz bir sevda, ötesinde bir geçmiş ki kapkara...
İkisi de bir ateş gibi yanıyor yüreğimde, yan yana...

 

Sigarama sarılıp, yatakta uykusuz vakitlere daldım ardından,
Artık geçmeye bile cesaretim kalmamıştı O'nun yanından...
Ne gülebiliyor ne de ağlayabiliyordum kahrımdan,
Sanki her sensiz güne bedel, bir parça kopuyordu bağrımdan...

 

 

Kaçmaya karar verdim, üstelik kaçtımda ondan,
Memleket denen,

 

sensiz diyarların yabancılığına terkettim kendimi,
Benden baska anlayan yoktu ki halimden,
Kendimi bulduğum topraklarda kaybettim kendimi, yeniden...

 

Sevdalandılar bana, koparmaya çalıştılar beni bendeki sevgiden,
Oysa kimse alamazdı, çıkaramazdı ki onu içimden...
Anlattım, anlamadılar O gibi hiç kimse...
Ağlamaktan başka birşey gelmezdi ki elimden...

 

 

Sevdiler beni, çok sevdiler...
Kimi, onu sevdiğim kadar...
Umutları vardı bana dair,
Ta ki bendeki sevgiyi anlayana kadar!

 

 

Ve şimdi unuttum onu, kandırabildiğim kadar kendimi,
Ah gündüz kolayda, birde zaptedebilsem şu geceyi! 
Sensiz, gelecek hayalleriyle yordum da kendimi,
Ah bir de silebilsem şu sensiz geçmişi....

 

Çok belli oluyor mu unutamadığım ? 
Hala bilmiyorum hangisi gündüzüm, hangisi gecem,
Ne zaman kazara geçmişe dönsem,
Çözümsüz kalıyor, çözüme doymuş her bilmecem....

 

Ve dertler, hiç bir zaman onsuzlukla sınırlı kalmıyor,
Bir yanımı yamasam, öbür yanım açıkta kalıyor,
Gözlerim gülse, yüreğim ağlıyor,
Her sahipsiz gecenin sabahında,

 

bedenim bir daha ölüyor, diriliyor...

 

 

Anladım ki geçmişte yaşanan, asla geçmişte kalmıyor...
İyileşti sandığın her yara, bir gün gelip yeniden kanıyor,
Gözler yanıyor, gözler her bir sevdaya yeniden ağlıyor..
En güzeliyse, yüzüme bakan herkes beni mutlu sanıyor...

 

 

__Hatice__

 

--

               

HAYAT BİR KUMAR AMA OYNADIĞIN KARTLAR DEĞİL DUYGULARIM..

 

Daha fazlası için sitemizi ziyaret ediniz

http;//.www.viranekalpler.com

: http://groups.google.com.tr/group/yuregimdengecenler http://groups.google.com.tr/group/gonul-bahcem

 

--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.