30 Nisan 2011 Cumartesi

[cadilarmekani], SEN SEN SEN

SEN SEN SEN

Bir meltem rüzgarıydı seni tanımak , en beklenmedik anda esen , içimi taa iliklerime kadar ısıtan bi meltem rüzgarıydı , bir bebek gülüşüydü seni tanımak , kısa , basit , yersiz ama insanın bamtelini titreten , gözbebeklerini parıldatan , kalbini sızlatan bir bebek gülüşü , fırından yeni çıkmış , yarılan bi ekmeğin buğusuydu seni tanımak ; her zerresiyle tazelik kokan , her nefesde hayatın anlamını bi kez daha anlatan bi ekmeğin buğusuydu seni tanımak....

Yaz ortasında yağmura tutulmakdı seni düşünmek ; en bunaldığım anlarda en vakitsiz zamanlarda en olmadık yerlerde yağan yaz yağmuruydu seni düşünmek ; ansızın adını anmak , nedensiz gözlerini anımsamak , her düşüncede yeniden ıslanmakdı seni düşünmek , bi tırnak yarasıydı seni düşünmek , gözüme görünmeyen , çoğu zaman farkında olmadığım , geçer gider dediğim ama yeri geldiğinde gözümden yaş akıtıncaya kadar içimi acıtan bi tırnak yarasıydı seni düşünmek , mültecinin özgürlüğe olan hevesiydi seni düşünmek ; her an her dakika onun hayaliyle , günün birinde pahası ne olursa olsun ona kavuşacağını düşünen , bedeninin her santimini onun için hazırlayan bi mültecinin özgürlük hevesiydi seni düşünmek....

 Bir devrimdi seni sevmek , yaşanmışları , yaşanmamışları , yapılmışları , yapılamamışları , elde olanları , olmayanları yok sayarak herşeyiyle geleceğe  , yaşanacaklara , yapılacaklara , elde edileceklere , en hararetli duygularla inanmak ,elinde avucunda yüreğinde ne varsa sonunu düşünmeden olacakları bilmeden yollarına dökmekdi seni sevmek ; bi ilkokul penceresinden hayata bakmakdı seni sevmek ; herşeyi tozpembe , herşeyi çocukça herşeyi en temiz haliyle düşünerek yaşadığım , kendimi sadece duygulara teslim ettiğim içimde en ufak bi kötülüğün olmadığı bi ilkokul penceresinden hayata bakmakdı seni sevmek....

Seni tanımak ne kadar heyecanlı olsa da , seni düşünmek ne kadar umutlu olsa da ; seni sevmek ne kadar imkansız olsa da ; her cümlenin bi noktası varmış , an geldi nokta konuldu bu cümleye ; noktayı koyan sendin , cümlesi yarım kalan bendim ; kaybeden bendim , kaybedilen sendin ; elleri boş kalan bendim , elleri uzaklaşan sendin....

 Her öykünün kaybedeni vardır muhakkak ; ama tek kaybeden ben değildim ; ben seni kaybettim , sen ise beni .....

 Hem de elde avuçta sunulan onca şeye rağmen....

 Ta ki sonsuza kadar......


--

 


Daha fazlası için sitemizi ziyaret ediniz











 

--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.

Blog Arşivi