[cadilarmekani], YAPRAKLAR HUZNE KOSARDI

Yapraklar hüznüme koşardı, rüzgar feryadıma, sen acı bir tütsü olur
dolardın yüreğime.

Seni ilkin böyle tanıdım. Saçlarının rengini hatırlamıyorum;

ama gözlerin grup vakti kızıllığını andırıyordu.

Uykudan yeni uyanmış gibi mahmur.

Şiirler okurdum sana ağaç dallarından tutunarak. Gözlerine
bağışlardım bakışlarımı. Sen çok uzaklarda değil, yanı başımda
ağlardın ve ben ilhamımı narin göz yaşlarından alıyordum senin. Sen
benim her gün yeniden dirilişim, sevincim, sevgim oluyordun.


Tıpkı dün gibi uzaksın şimdi. O zaman varlığının sarhoşluğuyla,
şimdi de yokluğunun acısıyla ağlıyorum gün batımlarında. Her gün
batımı acı bir tütsü, vaftizlenen rüyalarımı kırbaçlayan deli bir
hoyrat.

Martılar olurdu mısralarımda, denizi yararak ilerleyen vapurlar,
çocuk sesleri, genç sevgililerin taze bakışları, toprak kokusu,
çimen rengi, albatros ve de aşk celladının kemendine takılan
kaytanlı, fosforlu sözler…


Sen şiir gibiydin, mısraya benzerdi bakışların. Gülünce çiçekler
açardı yanaklarında, bahar olurdu, yaz olurdu. Sen sevdiğim, yitip
gitmesini istemediğim mevsimdin. Karlı kış geceleri sımsıcak
şöminem, umudum, ekmeğim, aşım, kimseyle paylaşmadığım arım, züllü
yarınımdın. Sen benim masmavi göğümdün. Gün olur kitaptın
avuçlarımda okunan, gün olur şemsiyeydin yağmurlardan koruyan ve gün
olur “bendin”, ”sen” olmayı dilediğim zaman.


Bakışlarını en çok sen olmayı düşlediğimde seyrettim. Tebessümün
okyanuslar kadar derin, baharlar kadar narin. Seviyordum seni
tepeden tırnağa. En çokta bakışlarına hayrandım bakarken gözlerimin
rengine. Ve bir şeyler akardı o an coşkun bir sel gibi yüreğime.
Seninle dolardı tüm azalarım. Yeni uyanmışçasına bir tüy gibi
hafiflerdim esrik bakışlarında. Kanat çırpardım, mutluluk denen o
kutsanmış sevdayla sarmaş dolaş olurdum, bulutlarda gezinirdim,
göğe, maviliklere değerdi başım.


Sen mevsimdin bağrımda; taze çiçekleri olan, serin bir meltem gibi
umutlarıma, ruhuma, güzel yarınlarıma dolan. Sen bir mevsimdin
bağrımda. Yüreğime akan bir ırmak, bir pınar. Aşktın, parıltıydın
gökler kadar yüce, denizler kadar berrak.


Ya şimdi nerdesin ? Hangi iklimde, kimin mevsimisin? Gözlerin hala
grup vakti kızıllığına mı çalmakta, hala okyanuslar kadar derin mi
tebessümlerin. Beni unuttun mu, ağaç dallarından tutunarak sana
şiirler okuduğun gün batımlarını bizi dinlemeye gelen kuşları,
rüzgarı, martıları…


Seni bilmem, ama ben hala aynı yerdeyim. Kıpkızıl akşam
manzaralarını andırmakta yüreğim. Döneceğin demleri avlıyorum.

Bir ben bir de ağaç dalları biliyor şimdi yüreğimdeki yangını.

Birde... Geleceksen gel artık...

--
EGER BIRINE SEVECEK SEVGIN YOKSA ONA UMUT VERECEK GOZLERLE BAKMA!!!


http;//oykuceduygular.blogcu.com
yuregimdengecenler@googlegroups.com

--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.