Beklemiştim; bıraktıgın yerde hep seni beklemiştim, gelirsin dedim. Umut besledim, sustum sessiz çığlıklarımda sustum. Elbet dedim, bir gün dedim. Kurumuş sevda pınarlarıma gözyaşı serptim. Her an her saniye seni andım. Aşk bahçemde tek başıma konakladım…
Sımsıkı tutunmuştum hayallerime, aklıma hiç getirmemiştim sensizliği, içimde sakladım seni, ayrılık bizi bulmasın istedim. Bir acı veda olmasın dedim, gitmesin düşlerimiz, gelecek bizimle renklensin istedim…
Sensizken yaşadıgım bütün anılara set çekmiştim, onları hiç yaşamamış var saymıştım, benligimi sende bulmuştum, seninle birleştirmiştim. Dalıp gittigim uzak diyarlardaki sendin. Sebebsiz yere hüzünlenmem, içimi çektigim nefes sendin…
Ellerini benden çekme istemiştim, içimde kopan sayısız fırtınaları, senden gelen hediye kabul etmiştim. İnan ki hiç bıkmadım, sevdikçe sevdim seni, Seni kalbimde asla misafir kabul etmedim. Senindi, sevmeliydin, bu miras sende tükenmeliydi…
Bendeki sadece ‘aşk’ degildi, olsa yetmezdi. Beynime kazımıştım adını, sevgilim, alışkanlıgım, sırdaşım, yoldaşım, arkadaşım, mutlulugumun tek kaynagı, sevgiye; sevgiyle karşılık veren tek varlıgımdın…
Şimdi düşünüyorum, geçmişe dogru bir yolculuk yapıyorum, içim içimi sömürürken ben bütün umutları tüketiyorum. Acı gerçegi kabul etmek zorunda kalıyorum, biraz nefret biraz da isyanla ‘aşk’ gerçegimi ayrılık gerçegiyle birleştiriyorum. Senden vazgeçmeyi kabul ediyorum…
Sana sorsam, senin için bir şey ifade eder mi artık? Hangi akla hizmet ederek, rezilce gitmelere ortaklık ettin, söyle aklın başındayken mi gittin? Bana büyük bir hayal kırıklıgı bırakmayı, ne şekilde kabul edipte gittin…
Sevgim kadar nefretimde güçlü bir kalkandır benim, açtıgın derin yaraları kapatmakla sorumludur gönlüm, söyle kırılan kalpler duragına yolun hiç düşmeyecek mi? Bir gün sende tatmaz mısın tuzlu hançeri bagrında…
Aklım almıyor, somut bir delil bulmak imkansız görünüyor, senden vazgeçmek kabul geliyor, ben hep senin bana bıraktıgın soru işaretleriyle muhatap oluyorum, ve sana sormak istedigim sorular müddetince de kahroluyorum. Ya ben çok iyi niyetli davrandım, yada sen sevmeyi bilmiyorsun…
Şimdi çekip gittin, onursuzca gitmeyi, onurunu satarak kabul ettin. Gönül bahçemi, susuz virane çöllere çevirdin, kimse ugrak vermez artık, gelene kucak açmaz artık, sahipsiz, güvensiz yaşarım artık...
‘Giden gitmiştir artık, çoktan terk etmiştir’, deyip kendime teselli vermek anlamsız geliyor. Çünkü gelen gelmişti ve her halimle beni kabul etmişti. Bir gün beni terk edip gidecegini hiç belli etmemişti, benim derdim; sevdiğim kadar sevilmek degildi. Sevdigim kadarını görmende yeterliydi benim için…
Şimdi bana, yollar daha uzun gelmekte, takvimler agır agır işlemekte, ben bile kendimden nefret etmekte, Neden; neden bu kadar cömert olur insan, aşk neden her zaman haddini aşar..
Erittim içimde sevdamı, aşka dair bütün kelimeleri törpiledim, adının geçtigi her satırı kopardım, sokaklarda, sokakların kaldırımlarında izinin geçtigi ve geçmedigi, adının duyuldugu ve duyulmadıgı her ücra köşede seni silip attım. Seni kendinle baş başa bıraktım. Senden Vazgeçmeyi Kabullendim..
Bizim artık bir şarkımız yok. Sana yazılacak bir mazi yok, Arındırdım sayfalardaki kirli ellerini, karşılaşmak istemem bir daha seninle, ben vazgeçmeyi kabullendim. Sende artık sevilmedigini kabul et…
--
'İlla birini seveceksen
dışını değil içini seveceksin.
dışını değil içini seveceksin.Gördüğünü herkes sever ama
Sen asıl görmediklerini seveceksin.
Sözde değil özde aşk istiyorsan şayet;
"TEN"e değil "CAN"a değeceksin!!! ''
"CAN"a değeceksin!!! ''Daha fazlası için sitemizi ziyaret ediniz
| http;//.www.viranekalpler.com |
http;//oykuceduygular.blogcu.com
--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.