14 Haziran 2010 Pazartesi

[cadilarmekani], HOSGELDIN SEVDA

Geceyi sessizce bitirmeye hazırlanırken çalan kapının sesiyle irkildi.Nicedir kimse gelmemişti kapısına.Kimseyi de istemiyordu zaten.İçindeki maviler donmuştu.Bir sevdayı tek başına yaşamayı seçmişti.Yalnızlığının sorumluluğunu taşıyacak kadar yürekliydi.Geceler bir sancı olup içine işlerdi;ama,yüreğinin en güzel yerine oturttuğu o sevdayı düşündükçe içine yayılan sıcaklık alıp götürürdü tüm sancılarını.

   Ne kadar zamandır böyleydi,ne kadar zamandır en yakın dostu özlem olmuştu,hatırlamıyordu. Evet, özlüyordu.Çünkü özlemin içinde o deli sevdasını buluyordu.Gidenlerin arkasından ağıt yakmamayı çoktan öğrenmişti;ama,bu başkaydı.Kimseyi onun kadar sevmemişti.Birine anlatmaya kalksa sözcükler yetmiyor,acizleşiyordu.Neye benzetse,bir yeri eksik kalıyordu.Hep ona dokunmak,hep onu hissetmek ve hep onu yaşamak istiyordu.Bu yüzden onun olmamasını bile umursamıyordu artık.Sevdasını,sevgilisi olmadan yaşıyordu.

   O gittiğinden beri hayatına girip çıkan kimseyi kabullenememişti yüreği.Başka bedenlerle;ama,onunla sevişmişti.Sonra da utanmıştı kendinden...Her sevişmesi üçlü bir ihanetle sonuçlanmıştı.Kendini,bitmeyen sevdasını ve o yabancı bedeni aldatmıştı hep...

   Kapıyı açmak için yerinden kalktığında masada duran deli sevdasının yazdığı bir yazıya ilişti gözü..."Gözlerini almalıydım karşıma,aldım.Her yerime aldım seni...Günler geçtikçe her dokun işliyor bir yerime.Masmavi bir yere götürdün beni,kendimi göreyim diye...Ellerimi tuttun benim,kanım daha hızlı aksın diye...Dudaklarımı öptün benim,kafamı yastığa koyduğumda seni düşüneyim diye...Çünkü sen bunları yaparken aslında beni hayata döndürdüğünün farkında değildin.Paylaştığımız her şey çok güzel;ama,korkuyorum...Günün birinde sensiz bırakılmaktan,sensiz kalırsam bir hiçlikte yok olmaktan korkuyordum.Bu yüzden benliğimi kaplayışını durdurmak istiyorum;ama,yapamıyorum.Ben hep seninle bir dakika öncesinden daha çok şeyi bütünleştirmek istiyorum..."

   Bilmem kaçıncı bin kez okuduğu yazıyı bir kez daha okurken kapısının ısrarla çaldığını fark etti.Mektubu bıraktı,kapıya doğru yürüdü ve açtı.Deli sevdası kapıdaydı."Hoş geldin"dedi,sessizliği tükendi,hüzün tükendi,özlem tükendi...Artık aşkın vaktiydi ve tükenmemesi gereken tek şey de aşktı...

 

 

Mehmet ÇOŞKUNDENİZ....


--
EGER BIRINE SEVECEK SEVGIN YOKSA ONA UMUT VERECEK GOZLERLE BAKMA!!!


http;//oykuceduygular.blogcu.com
yuregimdengecenler@googlegroups.com

--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.

Blog Arşivi