31 Ağustos 2010 Salı

[cadilarmekani], ASKINLIK MASALI

ASKINLIK MASALI

 

Bir Var’mis Bir Yok’mus…,

 

 

Karanlikla orulmus

Guneslerin yitmekte oldugu

ve

Safaklarin kayboldugu

Semalarin unutuldugu

Tara Duslerine

Tamda vaktinde gelmis bir Gezgindim

Hemen kapi araligi gozlerinden suzulmustum

Soguktan buz tutmus Derinliklerine

 

Bir kadinin yuregi gibi

Kraterler icinde ay donumuydu hircinligim

Ve seni kesfe cikisim

Daha dun gibi…

Hep baslamaz miydik

Sona geldikce

Tamda da oldu derken

Bir sonbahar mevsimi gibi

Dokulurdun  hep

Evrenlerden galaksilere salkim sacak

Sararmis uzumler gibiydin

Ve ben sepet sepet guz uzumu toplamaya giderdim

Ruhumun ayrilik firtinalarinda

Kaybolacagimi bile bile…

 

Ve ardindan

Maddenin kis tipisine tutulacagimi bilirdim

Belki de olumdu beni sana ceken

Ve hep kar taneleri kadar naifligimdi

Gucum

O kadar yok olmaya hazirdim ki

Masallarin anlatildigi bir kis gecesinde

Sonu belli olan bir masaldi olmak istedigim

Ki bu yuzdendi

Kartanesinde yasam bulmuslugum

Kendimden kacisin izindeyim

Biliyorsun

Dondururdum kendimi, sonsuzluga savrulusumda

Ve

Cilgin bir seruvene yol aliyorum ayrilik baslangicinda

Bir turlu gidemedigimiz duse

Belki de

Kesfe dalmak duslemekti

Hep cocuk olarak kalmak evrende

Salkim sacaklarinda dolanmak

Senin isiginin pesisira

Ah sevgili

Ben mi sevmistim bu oyunu

Yoksa asal -kis- sen miydin

Beni donduran

Bir kar tanesi gorunusunde var eden

Ve sen

Donmus bir Buz Dagina AsIk Ol’An -sen-

Agni’m Ben’im

Atesim

Bilyordun

Bizi

Dogamizi

Baslangicta ve sonda

Birlikte  durmakti

 

Erimek ise Olumdu Bize

Belki de Ask’ti

Bundan sonra

Ne sen ne de ben variz duslerde

Anladim sevgili

 

Bizim mevsimimiz KIS

 

Yaz bize yaramaz

Biz varligimizi soguktan ve mesafeden almaktayiz…

Atesimiz

Uzakligimiz

varolusumuz

Baslangic ve son

 

Biz seninle

Iki kapiyiz

Birbirimize gecebildigimiz

Ve

Birbirimizden gecip gidebildigimiz…

 

Sanki

Hep ikide durabildikce gecit veren

 

Nicelerini gorduk,

Erimek istediler

Ama

Ne ayrilikta durabildiler,

Ne ikiligi sevebildiler

Ah bilseydiler ki

Sevgiliydiler

Bir, Bir ve iste iki oluverdiler

Derine baktiginda iki, iki ve Bir’diler

Bilseydiler ki

Var’san varim demek icindiler…

Ve ne yazik ki

Olmeyi bile beceremediler

ki

Dogabilsinler.

 

Sahiplenmekte olduklari icin her seyi

Tutuna tutuna

Olume kilitlendiler

Akmak varken ve baslangictan sona

Ve sonra yine

Sondan baslangica

 

Tepine tepine

Yasama direndiler

Sevmek varken -kis- ve -tipiyi-

Yazin ortasinda hep golgelik beklediler

 

Golgede

Sonup gittiler

 

Ne yazi sevdiler ne kisi

Ne sonu ne baslangici

Ne seni ne beni

 

Ne de ASKI

 

ASK’in yanindan da gecip gittiler

 

Hatirladigim…

 

Bir kis gunuydu…

 

-Bir- dusluyor

Ve

Anlatiyordu…

 

Masal Ol’mus Ben’i.

 

 

Bir Var’mis Bir Yok’mus…,

 

Nilgun Nart


--
 
 
 
EGER BIRINE SEVECEK SEVGIN YOKSA ONA UMUT VERECEK GOZLERLE BAKMA!!!


http;//oykuceduygular.blogcu.com
yuregimdengecenler@googlegroups.com

--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.

Blog Arşivi