Rabbin sana küsmedi.
O'nunlasın her zaman.
O varken yalnızlık sadece bir zandır.
O'na yakın olduğun oranda yalnız değilsin. O'ndan uzaklığın oranında yalnızsın.
Sana şefkat eden bir rabbin var: sahipsiz değilsin.
O seni ve herkesi şefkatle terbiye ediyor.
Herkesi merhametinin kucağında ağırlıyor.
O seni sevdiği için var eyledi.
Seni severek var eyledi.
Senin varlığından hoşnut.
Senin varlığın O'na yük değil.
Büyük bir ateşten küçük bir çıra tutuşturulsa ateşten ne eksilir ?
Yaşaman O'na ağır gelmez.
Seni beslemek ve büyütmek O'na zor değil.
Senden sadece O'nu bilmeni, verdiklerine -sana öğrettiği gibi- teşekkür etmeni istiyor.
Yine de sen ona nankörlük etsen de, kudret elini üzerinden çekmiyor.
Sen onu unutsan da, sana küsmüyor.
Sadece hatırlamanı sabırla bekliyor.
Doğum gününü hatırla.
Doğduğun gün dünyadakiler için sıradan bir gündü. O günün en fazla bir yıl evvelinde, dünyaya geleceğin konusunda kimsenin fikri yoktu.
Sen yoktun, yok olduğunu sen bile bilmiyordun. Hiç gelmeseydin dünyaya, kimse yokluğunu fark etmeyecekti.
Ne özleyen olacaktı seni, ne yolunu gözleyen.
Annen baban bile senin eksikliğini hissetmeyecekti.
Sen olmadın diye kimse mutsuz olmayacaktı.
İstersen, dünya tarihini doğduğun günden "evveli" ve "sonrası" diye ikiye ayır.
Doğumundan önce seni hiç kimse anmıyorken Yaratıcın andı.
Seni, varlığından önce O sevdi.
Sen yokluğunun farkında değilken, senin var olmanı diledi.
Sana kimseye vermediği bir suret verdi.
İnsanlarsa seni ancak doğduğun günden îtibaren hesaba kattı.
Gelelim unutulmaya.
En çok unutulmak yaralar kalbini.
Sana şefkat eden bir rabbin var: sahipsiz değilsin.
O seni ve herkesi şefkatle terbiye ediyor.
Herkesi merhametinin kucağında ağırlıyor.
O seni sevdiği için var eyledi.
Seni severek var eyledi.
Senin varlığından hoşnut.
Senin varlığın O'na yük değil.
Büyük bir ateşten küçük bir çıra tutuşturulsa ateşten ne eksilir ?
Yaşaman O'na ağır gelmez.
Seni beslemek ve büyütmek O'na zor değil.
Senden sadece O'nu bilmeni, verdiklerine -sana öğrettiği gibi- teşekkür etmeni istiyor.
Yine de sen ona nankörlük etsen de, kudret elini üzerinden çekmiyor.
Sen onu unutsan da, sana küsmüyor.
Sadece hatırlamanı sabırla bekliyor.
Doğum gününü hatırla.
Doğduğun gün dünyadakiler için sıradan bir gündü. O günün en fazla bir yıl evvelinde, dünyaya geleceğin konusunda kimsenin fikri yoktu.
Sen yoktun, yok olduğunu sen bile bilmiyordun. Hiç gelmeseydin dünyaya, kimse yokluğunu fark etmeyecekti.
Ne özleyen olacaktı seni, ne yolunu gözleyen.
Annen baban bile senin eksikliğini hissetmeyecekti.
Sen olmadın diye kimse mutsuz olmayacaktı.
İstersen, dünya tarihini doğduğun günden "evveli" ve "sonrası" diye ikiye ayır.
Doğumundan önce seni hiç kimse anmıyorken Yaratıcın andı.
Seni, varlığından önce O sevdi.
Sen yokluğunun farkında değilken, senin var olmanı diledi.
Sana kimseye vermediği bir suret verdi.
İnsanlarsa seni ancak doğduğun günden îtibaren hesaba kattı.
Gelelim unutulmaya.
En çok unutulmak yaralar kalbini.
Öyle zaman gelir "hiç olmasaydım razıyım, ama unutulmasam" dersin, değil mi?
Unutulmak hiçlikten de ağırdır.
Dünyanın onca yükünü çeken gönül, unutulmanın yüküne tahammül edemez.
İçinden bir ses "bana bu duyguyu veren Kuvvet elbette unutmaktan uzak olmalı" demiyor mu ?
Ruhun yaralarına merhem olma iddiasındaki "çağdaş" yöntemler, çoğu kez dertlerini-sıkıntılarını unutmanı, üzerini örtmeni söylüyor sana.
Yine de ne kadar uğraşsan, antidepresanlar alsan da unutamıyorsun.
Çünkü Rabbin hatırlayarak iyileşmeni istiyor.
Çünkü O'nun yolu hatırlamanın yoludur.
Rabbiniz size verdiği kıymet hatırınızda, Cumânız mübarek olsun efendim.
Dünyanın onca yükünü çeken gönül, unutulmanın yüküne tahammül edemez.
İçinden bir ses "bana bu duyguyu veren Kuvvet elbette unutmaktan uzak olmalı" demiyor mu ?
Ruhun yaralarına merhem olma iddiasındaki "çağdaş" yöntemler, çoğu kez dertlerini-sıkıntılarını unutmanı, üzerini örtmeni söylüyor sana.
Yine de ne kadar uğraşsan, antidepresanlar alsan da unutamıyorsun.
Çünkü Rabbin hatırlayarak iyileşmeni istiyor.
Çünkü O'nun yolu hatırlamanın yoludur.
Rabbiniz size verdiği kıymet hatırınızda, Cumânız mübarek olsun efendim.
Senâi Demirci ve Yusuf Özkan Özburun
--
BENiM MANEVi MiRASIM BiLiM VE AKILDIR!
"Ben, Manevi Miras olarak hiçbir Ayet, hiçbir Dogma,
hiçbir Donmuş ve kalıplaşmış Kural bırakmıyorum.
Benim Manevi Mirasım Bilim ve Akıldır...
Zaman süratle ilerliyor, Milletlerin, Toplumların,
Kişilerin Mutluluk ve Mutsuzluk anlayışları bile değişiyor.
Böyle bir Dünyada, asla değişmeyecek Hükümler getirdiğini
iddia etmek, Aklın ve İlmin gelişimini inkar etmek olur...
Benim Türk Milleti için yapmak istediklerim
ve Başarmaya çalıştıklarım ortadadır.
Benden sonra Beni benimsemek isteyenler,
bu temel eksen üzerinde Akıl ve İlmin rehberliğini
kabul ederlerse, Manevi mirasçılarım olurlar."
ℂ⋆ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK ℂ⋆
Grup mail adresi: makarna@googlegroups.com - Grup yöneticisi: makarna+owner@googlegroups.com - Grup anasayfa: http://groups.google.com/group/makarna - Gruba üyelik: makarna+subscribe@googlegroups.com - Grup üyelik iptal: makarna+unsubscribe@googlegroups.com
---
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "MAKARNA" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu grubun aboneliğinden çıkmak ve bu gruptan artık e-posta almamak için makarna+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Daha fazla seçenek için, https://groups.google.com/groups/opt_out adresiniz ziyaret edin.