Küçükken çok sakardım
Her oyunda düşer ağlardım
Ya dirseklerimi ya da dizlerimi kanatırdım
Annem görürdü pencereden etimin eti der koşardı
Ne demek istiyordu bir türlü anlamazdım
Elleri çok şifalıydı
O dokununca susar artık ağlamazdım
Artık düşmüyorum sanırım akıllandım
Uzun zamandırda ne dirseklerimi nede dizlerimi kanatmadım
Hala şaşkınım düşmediğim halde neden defalarca ağladım
Düşmeden de bir yerleri kanıyormuş insanın bunu anladım
Anne haberin olsun senden sonra kimsenin etinin eti olamadım
Kanayan kalbime şifalı ellerini yine çok aradım.
Deniz Karasay
Öyle biri ol ki hayatımda, gören imrensin benim niye yokki desin.. Öyle bir sev ki beni hic bitmesin..Öyle bir seveyim ki seni baska kimse sevmeye cesarete edemesin... ve Öyle bi biz olalım ki Önümüze Kimse geçemesin
Bu iletiyi Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" grubuna abone olduğunuz için aldınız.
Bu grubun aboneliğinden çıkmak ve bu gruptan artık e-posta almamak için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba yayın göndermek için, cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu grubu http://groups.google.com/group/cadilarmekani adresinde ziyaret edebilirsiniz.
Daha fazla seçenek için https://groups.google.com/d/optout adresini ziyaret edin.