Dokunurken anlamadın mı?
Benimde etten ve kemikten bir vücudum var.
Tıpkı dünyadaki tüm insanlar gibi bende yaralanırım.
Hatta daha fazlası,ben hep içten yaralanırım.
Öyle sandığın kadar da güçlü değilim.
Masal kahramanları gibi dünyayı tek başıma kurtaramam.
Ben sensiz kendimi bile kurtaramam..
Bu yüzden gidemezsin.
Düştüğümde bile elimi tutacak birini ararım ben.
''Neden ?'' diye sorma.
Ben yalnızlığa hiç alışamadım.
Benimde korkularım var.
Ama ''Gitme'' diyemem.
Ben muhtaçlığa hiç alışamadım.
Kalbine bir sözüm yok, ama ya gözlerin?
Büyütme beni gözlerinde.
Beni güçsüz görmeye alışmadın.
Biliyorum, dışım belli etmiyorken acıları!
Yüzümden anlayamazsın.
Bir görsen kalbimi.
Her sabah yanımda uyanırsın.
Dedim ya,
Beni güçsüz görmeye alışmadın.
Ama dokunurken hiç mi anlamadın?
Bir kale bile yıkılıyorsa bende yıkılırım.
Gözlerin, gözlerin bir delil istiyorsa.
Git!
Anlarsın.
Ama gitme diyemem...
Kenan Bakar
Bu iletiyi Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" grubuna abone olduğunuz için aldınız.
Bu grubun aboneliğinden çıkmak ve bu gruptan artık e-posta almamak için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu tartışmayı web'de görüntülemek için https://groups.google.com/d/msgid/cadilarmekani/CAGkz_jg2x_APopyS73e0UAmDg_btFizVYLngA3gHLfVKboZrnA%40mail.gmail.com adresini ziyaret edin.