Sabahın temiz kokularıyla uyandım. Koskoca bir gün vardı önümde.
Ben ise neler olacağından habersiz tebessüm ile etrafıma bakıyordum. İçimde ise garip bir duygu vardı. Biliyordum yine gelmeyecekti
yine beni hüzün ile karşı karşıya bıkacaktı..bunu kendime itiraf edemiyordum.
Yıl başıydı… Aynı zamanda aşkımın doğum günüydü. Hayatımın anlamıyla bu geceyi azda olsa beraber geçirecektik. Diyorum ya içimde garip bir duygu vardı. Ama gelecek diyordum..evet gelecekti… gelmeliydi. İçimdeki heyecanla oturduğum koltuktan kalkıp geçireceğimiz bir saatlik zaman için hazırlanmaya başlamıştım. Saatlerce ayna karşısında zamanın geçmesini bekliyordum. O anın çabuk gelmesini yeğliyordum.
Doğum günü içinküçükte olsa bir hediyem vardı. Her dakikada beni hatırlaması için bir kol saati almıştım. Özenerek paketlediğim hediyenin küçük bir not vardı. “Doğum Günün Kutlu Olsun Bitanem. .İyi ki Doğdun ve İyi Ki Varsın.İyi ki Benimsin. Saate her baktığında beni hatırlaman dileğiyle..” işte bu notu yazmıştım ona… Ve o an geliyordu. Zaman geçtikçe içimdeki heyecan artıyordu.
Evden koşar adımlarla çıktım… Kimseye görünmeden görüşeceğimiz mekana gittim. Taşın üzerinde oturup geleceği yöne bakıyordum. O yönden çıkıp gelecekti gelmeliydi… öylece oturup beklerken düşünüyordum.. Hediyesini verirken ne diyeceğimi düşünüyordum. Heyecandan kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Aradan bir saat geçti hala umutluydum Şimdi o kapıdan içeri girip “aşkım geciktim” diyecekti …Ve aradan bir saat daha geçmişti. Telefonumla aradım açmıyordu. Üşüyen ellerimde defalarca aradım. Hava karanlık ve soğuktu… artık umutsuzluğa kapılmıştım. Gelmeyecektigelmedi! Siz hiç kendinizi bu kadar değersiz? Bu kadar çaresiz? Bu kadar yapayalnız hissetiniz mi? Ben hissettim. Değersizmişim onun için bunu anladım. Gözümden akan yaşla kalkıp evin yolunu tuttum. Islak yanaklarıma rüzgar çarpıyordu. Kalbim kırıktı ona. Hiç kimse bana kendimi bu kadar değersiz hissettirmemişti.
Eve geldiğimde odama çekildim. Olumlu düşünmeye çalışıyordum. İçimde yine garip bir duygu vardı. Yoksa ayrılmak mı istiyordu? Hayır! Onsuz yapamam nefes alamam ölürüm…diyordum. Dayanamadım mesaj attım.
“ Neden gelmedin?” yazdım. Aradan baya zaman geçtikten sonra cevap geldi. “ Aşkım kusura bakma. İşim vardı patron bırakmadı. Telefonumu da evde unutmuşum. “ Ben “ bitirmek mi istiyorsun? “ yazdım ona. Bana “Evet ama sakın yanlış anlama her şey senin iyiliğin için.” Yazmıştı.
Bir süre aklım durdu… Mantıklı düşünüp bu konuda olgun davranmaya çalışıyordum. Düşündüm…Düşündüm ve kendine iyi bakmasını söyledim.Oda bana yazmış “kendine iyi bak” diye. Bir süre sessiz kaldım. Sayıklıyordum kendi kendime.. bu kadar mı? Senin sevginde bu kadar mı? Diyordum.
01.01.2009 Saat gece yarısını geçmiş yeni yıla gözlerim yaşlı girmiştim.
Onun doğum günüydü. Bana öyle davranmasına karşılık yinede kalbimde ona yer vardı. Ve kalbimdeki ses ona mesaj atmamı söylüyordu… Ama ellerim yazamıyordu. Bekledim bir süre… kalbimin sesini dinledim ve ona mesaj attım.
“ Doğum günün kutlu olsun. İyi ki doğdun iyi ki tanımışım seni nice senelere…” bunu attım ona. Bir süre geçtikten sonra cevap geldi. Bana “sağ ol” yazmıştı sadece sağol dedi…J Bana yılbaşı hediyesi vermişti. Kocaman paketin içine yalnızlık mutsuzlukhüzün ve bol bol göz yaşı bırakmıştı.
Aradan uzun zaman geçti. Şimdi ise o hüzün kaplı hediyemi açıyorum son bir kez bakıyorum içine…Artık hiçbir şey ifade etmiyor. Hediye paketini atma zamanı gelmişti. Yepyeni bir hayat başladı. Her yer aydınlık ve her şeye rağmen hayatımı sürdürmeye devam ediyorum…:/
Ben ise neler olacağından habersiz tebessüm ile etrafıma bakıyordum. İçimde ise garip bir duygu vardı. Biliyordum yine gelmeyecekti
yine beni hüzün ile karşı karşıya bıkacaktı..bunu kendime itiraf edemiyordum.Yıl başıydı… Aynı zamanda aşkımın doğum günüydü. Hayatımın anlamıyla bu geceyi azda olsa beraber geçirecektik. Diyorum ya içimde garip bir duygu vardı. Ama gelecek diyordum..evet gelecekti… gelmeliydi. İçimdeki heyecanla oturduğum koltuktan kalkıp geçireceğimiz bir saatlik zaman için hazırlanmaya başlamıştım. Saatlerce ayna karşısında zamanın geçmesini bekliyordum. O anın çabuk gelmesini yeğliyordum.
Doğum günü için
küçükte olsa bir hediyem vardı. Her dakikada beni hatırlaması için bir kol saati almıştım. Özenerek paketlediğim hediyenin küçük bir not vardı. “Doğum Günün Kutlu Olsun Bitanem. .İyi ki Doğdun ve İyi Ki Varsın.İyi ki Benimsin. Saate her baktığında beni hatırlaman dileğiyle..” işte bu notu yazmıştım ona… Ve o an geliyordu. Zaman geçtikçe içimdeki heyecan artıyordu.Evden koşar adımlarla çıktım… Kimseye görünmeden görüşeceğimiz mekana gittim. Taşın üzerinde oturup geleceği yöne bakıyordum. O yönden çıkıp gelecekti
gelmeliydi… öylece oturup beklerken düşünüyordum.. Hediyesini verirken ne diyeceğimi düşünüyordum. Heyecandan kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Aradan bir saat geçti hala umutluydum Şimdi o kapıdan içeri girip “aşkım geciktim” diyecekti …Ve aradan bir saat daha geçmişti. Telefonumla aradım açmıyordu. Üşüyen ellerimde defalarca aradım. Hava karanlık ve soğuktu… artık umutsuzluğa kapılmıştım. Gelmeyecektigelmedi! Siz hiç kendinizi bu kadar değersiz? Bu kadar çaresiz? Bu kadar yapayalnız hissetiniz mi? Ben hissettim. Değersizmişim onun için bunu anladım. Gözümden akan yaşla kalkıp evin yolunu tuttum. Islak yanaklarıma rüzgar çarpıyordu. Kalbim kırıktı ona. Hiç kimse bana kendimi bu kadar değersiz hissettirmemişti.Eve geldiğimde odama çekildim. Olumlu düşünmeye çalışıyordum. İçimde yine garip bir duygu vardı. Yoksa ayrılmak mı istiyordu? Hayır! Onsuz yapamam
nefes alamam ölürüm…diyordum. Dayanamadım mesaj attım. “ Neden gelmedin?” yazdım. Aradan baya zaman geçtikten sonra cevap geldi. “ Aşkım kusura bakma. İşim vardı patron bırakmadı. Telefonumu da evde unutmuşum. “ Ben “ bitirmek mi istiyorsun? “ yazdım ona. Bana “Evet ama sakın yanlış anlama
her şey senin iyiliğin için.” Yazmıştı. Bir süre aklım durdu… Mantıklı düşünüp bu konuda olgun davranmaya çalışıyordum. Düşündüm…Düşündüm ve kendine iyi bakmasını söyledim.Oda bana yazmış “kendine iyi bak” diye. Bir süre sessiz kaldım. Sayıklıyordum kendi kendime.. bu kadar mı? Senin sevginde bu kadar mı? Diyordum.
01.01.2009 Saat gece yarısını geçmiş yeni yıla gözlerim yaşlı girmiştim.
Onun doğum günüydü. Bana öyle davranmasına karşılık yinede kalbimde ona yer vardı. Ve kalbimdeki ses ona mesaj atmamı söylüyordu… Ama ellerim yazamıyordu. Bekledim bir süre… kalbimin sesini dinledim ve ona mesaj attım.
“ Doğum günün kutlu olsun. İyi ki doğdun
iyi ki tanımışım seni nice senelere…” bunu attım ona. Bir süre geçtikten sonra cevap geldi. Bana “sağ ol” yazmıştı sadece sağol dedi…J Bana yılbaşı hediyesi vermişti. Kocaman paketin içine yalnızlık mutsuzlukhüzün ve bol bol göz yaşı bırakmıştı.Aradan uzun zaman geçti. Şimdi ise o hüzün kaplı hediyemi açıyorum
son bir kez bakıyorum içine…Artık hiçbir şey ifade etmiyor. Hediye paketini atma zamanı gelmişti. Yepyeni bir hayat başladı. Her yer aydınlık ve her şeye rağmen hayatımı sürdürmeye devam ediyorum…:/DUYMADAN SESLENMEYİ BİLİYORSA YÜREK,GÖRMEDEN SEVMESİNİ DE BİLİR
İCİNDEN SEVGİ GECEN YOLDA; SEVGİ ISIGI YOLUNUZU AYDINLATSIN
BU GÜNÜNÜZ DÜNDEN İYİ OLMASI TEMENNİSİYLE
--
Bu e-postayı Google Grupları'ndaki "Cadıların Mekanı - İnternetkadin.com" adlı gruba abone olduğunuz için aldınız.
Bu gruba kayıt göndermek için cadilarmekani@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Bu gruba olan aboneliğinizi iptal etmek için cadilarmekani+unsubscribe@googlegroups.com adresine e-posta gönderin.
Diğer seçenekler için http://groups.google.com/group/cadilarmekani?hl=tr adresinden grubu ziyaret edin.